مهمترین علائم اختلالات تغذیهای
گرچه یک تفکر اشتباه در میان مردم وجود دارد مبنی بر اینکه اختلالات تغذیهای تنها گریبانگیر زنان جوان میشود اما واقعیت این است که نرخ ابتلا به این اختلالات در میان زنان و همچنین مردان در تمام سنین و فرهنگها و جوامع رو به رشد است.
اختلالات تغذیهای جزو اختلالات و مشکلات مزمنی هستند که به دنبال کاهش و محدودیت مصرف غذا اغلب با برخی از اختلالات و بیماریهای روانی همچون اضطراب و افسردگی همراه میشوند. همچنین به دلیل عوارض جسمی خطرناکی که این اختلال دارد در مقایسه با برخی از بیماریهای روانی دیگر نرخ مرگ و میر ناشی از آن بیشتر است.
به گزارش روزنامه تنسان، با توجه به خطرات این بیماری و شیوع آن، آگاهی از علائم بروز آن ضروری است. شایعترین این علائم به شرح زیر است:
– احساس نیاز به کنترل افراطی روی تغذیه
گرچه اختلالات تغذیهای تنها به غذا و رژیمهای غذایی محدود نمیشود اما معمولا افراد مبتلا به این اختلال کنترل شدید و افراطی بر مصرف مواد غذایی و نوع تغذیه خود دارند و این امر موجب کاهش شدید وزن در آنها میشود.
– تصویر غلط از وضعیت جسمی
کسانی که دچار این اختلال هستند تصویر صحیح و واقعی از شکل و سایز بدن خود ندارند.
– کمغذایی یا پرخوری
کاهش مصرف غذا عمدهترین نشانه این اختلال است. همچنین دنبال کردن برنامههای غذایی خاص برای کنترل میزان مصرف غذا و مصرف سریع حجم زیاد غذا نیز از علائم این بیماری است که توقف آن برای این افراد عمدتا سخت است.
– روی آوردن به روشهای ناسالم به امید کاهش وزن
افراد دچار این اختلال تلاش بسیاری برای کاهش وزن حتی از طریق زیادهروی در فعالیتهای ورزشی یا مصرف زیاد داروهای مسهل و ملین میکنند.
– بیمیلی به صرف غذا در کنار دیگران
به دلیل احساس خجالت و گناه که عمدتا در مبتلایان به این اختلال شایع است بسیاری افراد از خوردن غذا در حضور دیگران احساس خوبی نمیکنند. همچین به این دلیل که فکر کردن به غذا در این افراد موجب اضطراب آنها میشود صرف غذا در فضاهای اجتماعی برای آنها با استرس بیشتری همراه است. به همین خاطر از قرار گرفتن در اجتماع پرهیز میکنند یا زمانی که در کنار دیگران هستند بسیار کم غذا میخورند.
– والدین مبتلا به اختلالات تغذیهای
در این اختلال تاثیر ژنتیکی هم دخیل است. بنابراین کسانی که سابقه این اختلال در خانوادهشان وجود دارد احتمال ابتلای آنها به مراتب بیشتر است. همچنین نشانههای این اختلال در والدین بر رفتارهای تغذیهای کودکان تاثیر میگذارد. برای مثال اگر والدین عادت به کنترل شدید مصرف و رژیم غذایی خاصی داشته باشند، این عادت در کودکان درونی شده و موجب فراهم شدن زمینهای برای بروز اختلال تغذیهای میشود.
– علائم روانی
نشانههای روانی شایع در این اختلال افسردگی و اضطراب است و در کنار این علائم، فرد احساساتی مشکلات دیگری چون کنارهگیریهای اجتماعی، ناامیدی، تفکر به خودکشی، نگرانی و ترس را نیز تجربه میکند.
– علائم جسمی
اختلالات تغذیهای عوارض خطرناکی برای بدن دارند. این علائم میتوانند کاهش وزن، ریزش موی سر، ایجاد موهای زائد در بدن، آسیبهای دندان و دهان، مشکلات قلبی، خستگی و مشکلات معده و روده را در پی داشته باشد.
– علاقه شدید به تناسب اندام در دیگران
تبلیغات و عکسهای مجلات مد و عکس افراد در شبکههای اجتماعی موجب ایجاد این باور شده که لاغری با زیبایی برابر است. این افراد تمایل بیشتری به مقایسه وضعیت ظاهر و بدن خود با دیگران دارند. همچنین این افراد مکررا از رژیمهای غذایی، تناسب اندام و وزن متناسب صحبت میکنند. علاوه بر این به قضاوت در ارتباط با ظاهر دیگران مینشینند.
– علائم ثانویه و تشدیدکننده
اختلال تغذیهای بیماری شایعی است که در همه مناطق جهان دیده میشود. توجه بیش از حد افراد به مسائلی مثل وزن، تناسب اندام و غیره موجب تشدید غیرعمدی این اختلال میشود. همچنین به دلیل صرف زمان زیاد روی رژیمهای غذایی، هویت فرد با بیماری درگیر میشود. بنابراین رهایی از آن به دلیل درونی شدن در جسم و روان فرد بسیار سخت است.
خوشبختانه منابع خوبی در این زمینه وجود دارد و همچنین متخصصان تغذیه با درمانهای روانی، روانپزشکی و دارویی به مبتلایان به اختلالات تغذیهای کمک میکنند. بنابراین بر خلاف بسیاری از بیماریهای تضعیفکننده، این بیماری با حمایتهای لازم بهبود مییابد.
منبع : میگنا