هدف من هستم
بسیاری از ما شروع به اجرای یک برنامه ورزشی و غذایی کرده ایم. هدف ما از تنظیم این برنامه ها عمدتأ حذف چاقی بوده است تا جایی که در طول برنامه تمام حواس و نظر ما معطوف به چاقی مان می شود. موفقیت مان را با اعداد روی ترازو می سنجیم. اگر به میزان دلخواه وزنمان کم نشده باشد خودمان را سرزنش کرده و تحقیر می کنیم و با زدن برچسب بی اراده، بی حوصله، چاق، بی عرضه و …. به خود، روحیه مان را خراب می کنیم. می بینیم عصبی و پرخاشگر شده ایم و در نهایت، ناباورانه برنامه مان را بدون اینکه بخواهیم یا حتی متوجه شویم فراموش می کنیم و آن را ادامه نمی دهیم.
مسأله از جایی شروع می شود که ما تمام تمرکزمان را روی چاقی گذاشته ایم. در مسیر حرکت به سمت برنامه خود را فراموش کرده ایم. فکر می کنیم ترازو نشان دهنده میزان موفقیت یا شکست ماست. خود را در شرایطی به اسم رژیم انداخته ایم که هرروز از آن ضربه می خوریم و زجر می کشیم.
اگر شما هم این مسیر را پیش می رفتید دست نگه دارید. مسیر را اشتباه می روید.
از این لحظه یادتان باشد هدف ماییم. سلامتی ما، خوش اندامی ما، لذت ما و هرچیز دیگری که نهایتأ متعلق به ماست. از این به بعد علاوه بر وزنی که ترازو نشان می دهد نگاهی هم به خودتان بیندازید. از لحظه ای که برنامه را اجرا کرده اید چه چیزهایی یاد گرفته اید؟ عاداتتان نسبت به گذشته چه تفاوتی پیدا کرده است؟ چه احساسی به شما دست داده است؟!
از هین لحظه تمرکزتان را از روی چاقی و خوردن بردارید و به اهدافتان و به خودتان فکر کنید. شما به هردلیلی که برنامه غذایی اجرا می کنید هدفتان بالا رفتن رضایت شخصی تان از خودتان است. از خوردنتان، از برنامه تان، از ورزش کردنتان و از تمام ثانیه هایتان لذت ببرید.
اگر امروز یک تفاوت مثبت کوچک نسبت به یک ماه گذشته تان پیدا کرده اید شما موفقید، شما پیروزید…پس لذت ببرید و خوشحال باشید.
فرخنده احمدی پور-روانشناس بهکام