چقدر اعتماد به نفس دارید؟؟؟

چقدر اعتماد به نفس دارید؟؟؟

این موضوع نیاز به تست و اندازه گیری نداره. کافیه جلوی آینه وایسید و خودتونو نگاه کنید. چند درصد از ما توی آینه، نگاه به شکم بزرگمون میکنیم. چنددرصد از ما به ابروهای کم پشتمون نگاه می کنیم؟ چند درصد از ما یادمون میفته به حرف یه دوستی که بهمون گفته چقدر صدامون خش داره؟!!!چند درصد از ما به یاد کارایی میفتیم که تابحال شروع نکردیم یا هرگز به سرانجام نرسوندیم و به خودمون گفتیم بی عرضه!!!! اگر نگاه ما تو آینه باعث یادآوری این موضوعات شد یعنی اعتماد به نفس ما ضعیفه…

بیاید اول فکر کنیم فایده اعتماد به نفس چیه؟؟وقتی من با دیدن خودم تو آینه بتونم نکات مثبت ظاهر و رفتارم رو ببینم و یا به خاطر کارای مثبت و حتی کوچکی که انجام دادم به خودم افتخار کنم و حتی به خودم بگم تو بی نظیری، تو باهوشی، تو توانمندی…اون موقع لبخند میشینه روی لبم، انرژی سرازیر میشه توی بدنم و اراده رو با تک تک سلولهام حس میکنم. اون لحظه س که میگم شاید گاهی کاری رو درست انجام ندادم اما خیلی وقتا کارای درستی انجام دادم پس بازم میتونم. شاید چهره ی من ایراداتی داشته باشه اما زیبایی های منحصر به فردی هم داره، شاید بعضی اخلاقام خوب نباشن اما اخلاقای خوب زیادی هم دارم…این یعنی اعتماد به نفس دارم…

عدم اعتماد به نفس باعث میشه ما خودمون رو فردی شکست خورده و ضعیف ببینیم و بر اساس همین تصور ذهنی که از خودمون داریم عمل کنیم. اما وقتی بتونیم ویژگیای مثبت خودمون رو هم ببینیم و تصور درستی!!!توجه کنید تصور درستی از خودمون داشته باشیم می تونیم قدم های تازه ای برداریم…و استوار راهمون رو ادامه بدیم.

مراجعی می گفت من دوست ندارم خودشیفته باشم….

یادتون باشه اعتماد به نفس با خودشیفتگی تفاوت داره. آدم خودشیفته برای خودش هیچ ویژگی ناخوشایندی رو نمی بینه، به نظرش از همه بالاتره و مغروره به این بالا بودن. میخواد توجه همه به او باشه و او صاحب نظر تمام بحثا باشه و مطمئنأ خیلی وقتا باعث رنجش دیگران میشه تا احساس غرورش لطمه نبینه.

اما کسایی که اعتماد به نفس دارن، واقع بینن. از ویژگی های مثبت خودشون خبر دارن و با استفاده از توانمندی هاشون سعی می کنن کمبودهاشون رو هم جبران کنن. این آدما خودشون رو دوست دارن و می تونن دیگران رو هم دوست داشته باشن.

بیاین یه قدم مثبت برای اعتماد به نفستون بردارین:

از این به بعد هرموقع رفتین جلوی آینه، بعد از دید زدن ویژگی هایی از رفتار و ظاهرتون که دوسشون ندارید نگاهی بندازید به دوست داشتنیای وجودتون. بعد از مرور خاطرات بدی که به مرورشون عادت کردین برید سراغ خاطرات خوب. بعد از سرزنش خودتون به خاطر شکستاتون، بخاطر موفقیتاتون به خودتون افتخار کنید. سعی کنید دور بشید از عادت خراب کردن شخصیت خودتون جلوی خودتون. با خودتون جوری رفتار کنید که انگار یه عاشق داره با معشوقش رفتار می کنه….

به قول پل مکنا:

جوری با خودت رفتار کن که دوست داری دیگران با تو رفتار کنن…..

“روانشناس بهکام –فرخنده احمدی پور “